จีนรีบยกมือขึ้นมาปิดปากคนตรงหน้าที่กำลังโน้มหน้าเข้ามาใกล้เขาเรื่อย
ๆ
คนน้องส่ายหน้าปฏิเสธพลางช้อนสายตาขึ้นมองอ้อนเพื่อหวังว่าคนตัวโตกว่าจะยอมใจอ่อนแต่ก็ไม่ได้ผล
จอมทัพดึงมือคนตัวเล็กกว่าออกแล้วจัดการให้มือคู่ขาวของน้องมาคล้องที่คอของเขาแทน
“ดะ
เดี๋ยวพี่จอมจะไม่สบายไปด้วยนะครับ”
“พี่จอมแข็งแรงครับ
พิษไข้แค่นี้ทำอะไรพี่จอมไม่ได้หรอก”
“ฮือ
พี่จอมอย่าแกล้งจีนแบบนี้”
“พี่จอมไม่ได้แกล้งครับ
แต่จะลงโทษจีนต่างหาก ข้อหาทำให้พี่จอมทรมาน...จะแย่อยู่แล้วครับ”
จบประโยคของพี่จอมทัพ
จีนก็โดนจู่โจมเข้าที่ริมฝีปากทันที ปากหยักกดจูบลงที่มุมปากขวาของคนน้อง
จูบซับไล้มายังอีกฝั่งเพื่อให้เสมอกัน ฟันคมงับเบา ๆ ที่ริมฝีปากอิ่มด้านล่างส่งผลให้จีนสะดุ้งจนเผยอปากออกให้อีกคนได้รุกล้ำ
ลิ้นหนาจู่โจมทันทีเมื่อทางสะดวก เกี่ยวกระหวัดลิ้นน้อยที่พยายามหลบหนีแต่ก็หนีไม่พ้น
มือใหญ่คว้าเข้าที่ท้ายทอยของคนน้องกระชับให้รสจูบแนบแน่นทำเอาคนตัวขาวหายใจแทบไม่ทัน
คนตัวโตถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่งเมื่อรับรู้ได้ว่าคนใต้ร่างเริ่มหายใจติดขัด
จอมทัพเปลี่ยนเป้าหมายมาที่รอยบุ๋มข้างแก้ม
เขากดจูบที่ลักยิ้มของน้องด้วยความมันเขี้ยวแถมด้วยการหอมแก้มขาว ๆ เต็มฟอด ปากหยักจูบซับที่เปลือกตาคู่สวย
จูบไล้มายังสันจมูกโด่งที่เขาชอบบีบอยู่บ่อย ๆ ด้วยความเอ็นดูแล้ววกกลับมากดจูบที่ปากอิ่มอีกครั้งแต่ไม่ได้อ่อนโยนเหมือนในคราแรก
รสจูบหนักหน่วงขึ้นด้วยแรงอารมณ์ของคนตัวโตกว่าทำเอาเจ้าของมือคู่ขาวไร้เรี่ยวแรง มือสองข้างที่คล้องคอคนพี่อยู่เปลี่ยนมาแตะที่แผ่นอกหนาแทน
จีนกำเสื้อยืดของคนตัวโตกว่าแน่นจนเสื้อยับยู่คามือ
มือใหญ่แตะเข้าที่เอวขาวของคนใต้ร่าง
ลูบไล้มายังแผ่นหลังขาวเนียนที่ตอนนี้เปลือยเปล่า
มืออีกข้างสัมผัสที่หน้าท้องของคนน้องแผ่วเบาจนอีกคนแขม่วท้องเพื่อหลีกหนีสัมผัสของคนพี่
ปากหยักจูบไล้มายังลำคอขาวที่ล่อตาล่อใจคนตัวโตอยู่ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันตามลำพัง
กดจูบที่แอ่งชีพจรแรง ๆ หนึ่งที แล้วไล้มายังไหปลาร้าเนียนขาว จอมทัพขบฟันเบา ๆ
ที่ผิวของน้อง ทำเอาคนตัวขาวสะดุ้งด้วยความจั๊กจี้
“พะ พี่จอมครับ
อึก..”
“ว่าไงครับ”
เหลือบตามองเจ้าของเสียงทั้ง ๆ ที่ยังไม่ละริมฝีปากออกจากไหล่ขาว
“พอแล้วครับ
ลงโทษจีนพอแล้ว” คนน้องตอบกลับด้วยเสียงสั่น ๆ
จะไม่ให้จีนเสียงสั่นได้อย่างไร
ในเมื่อคนรักตัวดีไม่ยอมหยุดอย่างที่เขาร้องขอ
แต่มือเจ้าตัวกลับยิ่งลูบไล้แผ่นหลังให้เขาเกิดความรู้สึกประหลาด ๆ อยู่แบบนี้
ไม่ใช่ว่าจีนไม่รู้
ว่าไอ้ความรู้สึกที่ว่ามันหมายความว่าอย่างไร แต่จีนแค่ไม่อยากยอมรับเท่านั้นเอง
ถึงจะคอยบอกอีกคนอยู่บ่อย ๆ ว่าตัวเองน่ะโตแล้ว
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าในแงอย่างนี้เสียหน่อย
จีนเขินจนแทบบ้า
แต่ทำไมพี่จอมไม่ยอมรับรู้
“พี่จอมหยุดลงโทษนานแล้วครับ”
ยิ้มกว้างให้คนใต้ร่างแล้วจูบเข้าที่ปากสีสวยอีกหนึ่งที
“หยุดที่ไหนกันครับ
พี่จอมยังทำอยู่เลย” คนน้องเถียงด้วยน้ำเสียงกระเง้ากระงอด
ก็ยั่วแบบไม่รู้ตัวอย่างนี้
แล้วจะให้หยุดยังไงไหว
“ตอนนี้ไม่ใช่ลงโทษนี่ครับ
แต่เป็นการแสดงความรักต่างหาก”
จบประโยคของจอมทัพ
จีนก็หน้าแดงจนเจ้าตัวรู้สึกได้ว่าต้องแดงมากจนน่าอายแค่ไหน
“ไหนดูซิ ปากนิ่ม ๆ
ของจีนจะหวานแค่ไหน ให้พี่จอมพิสูจน์หน่อยครับ”
“พี่จอม!”
มือขาวฟาดเข้าที่แขนคนพี่ทันที ใครบอกให้ทำจีนเขินแบบนี้!
คนตัวโตไม่สนใจคนใต้ร่างที่กระหน่ำตีแขนเขาไม่หยุด
มือใหญ่เชยคางน้องให้เงยหน้ามาสบตากันแล้วบรรจงจูบปากสีสวยที่เห่อแดงเพราะเจ้าตัวเผลอขบเม้มเนื่องจากความเขินอาย
ปากหยักกดจูบอีกคนด้วยความล้ำลึก ดูดด่ำความหวานที่เขาหลงใหลจนแทบโงหัวไม่ขึ้น
รสจูบแนบแน่นขึ้นด้วยแรงอารมณ์ของทั้งสอง
จีนไม่ขัดขืนคนพี่เหมือนในครั้งแรก
แต่มือทั้งสองกลับโอบที่คอคนตัวโตแทนคราแรกที่เอาแต่ดันตัวอีกคนให้ออกห่าง
ท่าทีที่เปลี่ยนไปของคนตัวขาวทำจอมทัพยิ้มด้วยความพอใจ
“จีนครับ”
“อื้อ”
“พี่จอมขอได้ไหม” คนพี่เอ่ยถามด้วยเสียงแหบแห้ง
เขาอดทนไม่ไหวแล้ว
ไม่ไหวจริง ๆ กับร่างขาวตรงหน้า
แต่ถ้าหากน้องปฏิเสธจอมทัพก็จะไม่ฝืนใจน้องเลย
“...”
“ได้ไหมครับ”
จีนมีสีหน้าลำบากใจคนพี่ต้องยอมพยักหน้ายอมรับคำปฏิเสธนั้น
“โอเค ๆ
พี่จอมจะไม่ทำครับ” คนตัวโตฟุบหน้าลงกับไหล่ขาวด้วยความยอมแพ้
กัดฟันแน่นเนื่องด้วยกำลังข่มใจตัวเย็นให้เย็นลง
จีนแปลกใจกับท่าทางของคนตัวโต
พี่จอมต้องเข้าใจผิดแน่ ๆ
จีนไม่ได้ปฏิเสธเสียหน่อย
สองมือโอบข้างแก้มของคนตัวโตให้สบตากัน
คนตัวขาวสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อเรียกความกล้าให้กับตัวเอง
จอมทัพเบิกตากว้าง
เขาตกใจที่อีกคนเป็นฝ่ายจูบเขาก่อน ไม่ใช่จูบเบา ๆ ที่ริมฝีปากเหมือนทุกครั้งที่จีนเคยทำ
แต่น้องแทรกเรียวลิ้นเข้ามาในโพรงปากของเขา
จูบที่ไม่ประสีประสาตามฉบับคนไร้เดียงสาแบบจีน
จูบที่ไม่ได้เร่าร้อนรุนแรง
แต่ก็ทำให้ใจของจอมทัพเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกจากอก
จูบอยู่แบบนี้เนิ่นนานจนคนตัวขาวเริ่มจะหายใจไม่ทันจึงถอนจูบออกแล้วจุ๊บเข้าที่ปากหยักเพื่อย้ำให้คนตัวโตรู้
ว่าจีนไม่ได้ปฏิเสธคำขอของพี่จอมเลยแม้สักนิดเดียว
.
.
.
.
.
“ถ้าเจ็บให้บอกพี่จอมนะ
รู้ไหม”
เจ้าของใบหน้าแดงก่ำพยักหน้าตอบรับพร้อมหลับตาปี๋
ปากหยักจูบเข้าที่ขมับชื้นเหงื่อของคนน้องเพื่อปลอบประโลม
ร่างหนาค่อย ๆ ดันส่วนกลางลำตัวเข้ากับช่องทางรักของคนน้อง
“พี่จอม จีนเจ็บ”
เข้าไปได้แค่เพียงส่วนปลายคนตัวโตก็ต้องหยุดขยับเพราะน้องบอกว่าเจ็บ
จอมทัพจูบซับน้ำตาของคนตัวขาวที่ไหลออกมาด้วยความเจ็บปวด
“หนูโอเคไหม
ถ้าไม่ไหวพี่จอมจะหยุด ไม่ต้องฝืนนะครับเข้าใจไหม”
น้องรีบส่ายหน้าพรืดทันทีเมื่อคนพี่ทำท่าจะถอนแก่นกายออก
“จีนทนได้ครับ”
เมื่อได้รับคำตอบ
คนพี่ก็เดินหน้าต่อ ปากหยักกดจูบที่ริมฝีปากสีเชอร์รี่อีกครั้ง
บดคลึงด้วยความดูดดื่มเพื่อหวังจะเบี่ยงเบนความเจ็บปวดของคนใต้ร่าง
“อื้อ!”
จนในที่สุดก็เข้าไปได้จนหมด
มือใหญ่ไล้เช็ดใบหน้าขาวที่ตอนนี้ชื้นไปด้วยเหงื่อ
ปากหยักจูบหน้าผากมนด้วยความปลอบโยน
“ทนไหวไหม”
แล้วก็ได้รับการพยักหน้าเป็นคำตอบ
เอวสอบเริ่มขยับช้า
ๆ หวังให้ร่างขาวตรงหน้าได้ปรับตัวให้เจ็บปวดน้อยลง
“จีน ยะ
อย่าเกร็งครับ”
“อือ”
“ถ้าเจ็บให้บอกพี่จอมนะ”
คนน้องพยักหน้าพร้อมหลับตาปี๋
“อือ พี่จอม”
“ครับ”
“บะ
เบา ๆ” คนน้องส่งเสียงห้ามเมื่อคนตัวโตเริ่มขยับแรงจนเกินไป
รับรู้ได้ถึงความอดทนอดกลั้นที่พี่จอมเคยเก็บไว้มาตลอด
เสียงครางทุ้มต่ำในลำคอของคนตัวโตที่จีนได้ยินชัดเจนเพราะปากของพี่จอมคลอเคลียอยู่ข้างหูทำเอาจีนขนลุกซู่
ร่างสูงจูบเบา ๆ
ที่ใบหูแดงก่ำของคนใต้ร่าง จูบไล้มาตามหลังใบหูจนมาถึงหลังคอขาวเนียน
อดไม่ได้ที่จะทำผิวขาว ๆ ให้เป็นรอย
เผลอแป๊บเดียวลาดไหล่เนียนด้านหลังของคนน้องก็เต็มไปด้วยรอยดูดดุนที่คนพี่เป็นคนฝากเอาไว้
ส่วนด้านล่างก็ไม่ได้น้อยหน้าไปกว่ากัน
เอวสอบเร่งจังหวะไปตามอารมณ์ที่สูงขึ้น
ทำเอาน้องหัวสั่นหัวคลอนไปตามแรงที่เขาส่งออกไป
ผมเส้นสวยสะบัดไปตามแรงจังหวะ
ผิวหลังเนียนที่ตอนแรกเป็นสีขาว
บัดนี้กลับแดงไปทั้งตัวเพราะความเขินอาย
เสียงครางหวานที่ถูกเปล่งออกมาจากปากสีสวย
มือขาวที่ขึ้นสีแดงขยุ้มหมอนใบโตแน่นจนปลอกหมอนขึ้นรอยยับ
บั้นท้ายขาวเนียนที่ขยับตามแรงกระแทกเข้าออกของคนตัวโตกว่า
สายตาปรือที่มองกลับมาทำจอมทัพหัวใจเต้นแรงจนแทบทนไม่ไหว
เอวสอบเร่งจังหวะเร็วขึ้นอีกเมื่อภาพที่เห็นตรงหน้าทำเขาแทบจะกลั้นอารมณ์ไว้ไม่อยู่
มือหนาบีบเข้าที่เอวบอบบางของคนน้อง
จีนผอมเกินไปจนเขากลัวว่าจะเผลอทำเอวบอบบางนี้แตกสลายคามือ
“พะ พี่ จอม”
ร่างขาวเอ่ยเรียกด้วยเสียงแหบพร่า
รู้ตัวไหมว่ามันเซ็กซี่เป็นบ้า
ใครสอนให้จีนเรียกเขาแบบนี้
“ครับ”
“อึก.. อื้อออ”
คนน้องครางลั่นเมื่ออยู่ ๆ คนที่คร่อมตัวเขาอยู่ก็กระแทกส่วนกลางลำตัวเข้ามาเต็ม ๆ
แรง
“ว่าไงหืม”
“จีน ไม่ไหวแล้ว”
“ไม่ไหวยังไงครับ” ถามต่อไม่พอ
เอวหนาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นไปอีก
จีนหันหน้ากลับไปฟุบกับหมอนเพื่อปิดใบหน้าที่แดงก่ำเอาไว้ไม่ให้คนพี่ได้เห็น
“มะ ไม่ไหวแล้วครับ อึก”
“ปล่อยมันออกมาครับ อย่ากลั้นเอาไว้”
“ที่นอน จะ เลอะ อึก ครับ”
ส่ายหน้าปฏิเสธคนที่ยังไม่ยอมผ่อนแรง
“มะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยซักครับ อา”
คนน้องหน้าร้อนกว่าเดิมเมื่อได้ยินเสียงครางทุ้มของคนตัวโต
“อื้ออออ”
น้ำรักสีขาวขุ่นของคนเอวบางพุ่งออกมาเลอะเต็มที่นอน
เป็นผลให้เจ้าของยิ่งทวีความอายขึ้นไปอีกจนเผลอขดขาเรียวเข้ากับลำตัว
เลยเหมือนเป็นการยกบั้นท้ายแอ่นขึ้นรับตัวตนของคนบนร่าง
ซึ่งมันทำให้จีนรู้เลยว่าไม่น่าเผลอทำท่าทางแบบนี้เลย
เพราะร่างสูงบีบคั้นเข้าที่ข้างเอวเขาแรงกว่าเดิมอีก แถมยังเร่งจังหวะกระแทกกระทั้นที่เร็วอยู่แล้วให้เร็วขึ้นไปอีก
จอมทัพไม่ผ่อนแรงเลยสักนิด
เขากระชับเอวบางเอาไว้ไม่ให้ถอยหนีไปได้
เสียงครางหวานของร่างขาวตรงหน้าดังขึ้นอีกครั้งเมื่อได้รับแรงส่งมาจากด้านหลังรุนแรงขึ้นเพราะคนตัวโตใกล้จะถึงฝั่งฝัน
จอมทัพรีบถอนแก่นกายออกจากร่างขาวแล้วปลดปล่อยน้ำรักเต็มแผ่นหลังเนียนสวยของจีน
ปากหยักกดจูบลงที่ท้ายทอยของน้องด้วยความรัก
รัก...จนหมดใจ
คนตัวโตยิ้มน้อย ๆ
ให้กับคนใต้ร่างที่ตอนนี้หายใจแรงด้วยความเหนื่อยหอบ
“ทีนี้รู้รึยัง
ว่าสิ่งที่จีนคิดไม่ดีมันรู้สึกยังไง”
“!!!”
......
ไปอ่านต่อกันได้ที่จอยค่า <3
.
